Postingan

Menampilkan postingan dari Oktober, 2010

Neuleuman Teori Darwin

Gambar
mang Japon Judul lukisan : Neuleuman teori Darwin. Oli on canvas. 1000 x 750 mm Panganteur : Simanahoréng teori Darwin téh ayeuna bet jadi nyata Méh saban wayah jelema saralin rupa Tingkulayab jaradi monyét jeung mandahong di lembur, di reuma, di kota, dimana-mana Leuwih mahabu di kantor-kantor pamaréntah Méh unggal saban unggal wayah nungtutan jaradi monyet Rendang singkojéngkan ti gedong-gedong haténa, ting saregrok ting jaligrah Tapi robah lain waruga, geuning nu robah téh bet moral jeung talajakna Jaradi moral sato mahabu kabina-bina.

ngintip nyi mojang

Gambar
Mang Japon Oil on camvas 1000x900 mm Judul : Ngintip Nyi Mojang Panganteur : Nyai, ieu akang mawa kembang Keur nyai diangir mandi, hanjakal akang teu wasa Nénjo dada nu ngabuliklak, nempo pingping ngaboléklak Nyai akang ngan bisa ngingintip, numpi bari ngaji diri Milari istri sajati ti pasundan pajajaran Sanés nu bubuligiran.

untuk istriku

Insinyur Djoen (dimuat dalam antologi cerpen Minerva,2006) Sudah beberapa hari ini aku selalu melamun dimalam hari, setelah pulang kerja ada kebiasaan baru sebelum aku beranjak tidur biasanya aku selalu diam sendiri didepan teras rumahku, melamun dan hanya melamun saja. Aku masih saja terus teringat nasihat ibu agar segera menikah, setelah seminggu kemarin ayah dan ibuku memberi masukan pada diriku agar aku segera berumah tangga, menurut mereka aku ini sudah cukup matang untuk menikah ditambah lagi aku adalah anak tunggal. Ibuku ingin segera menimang cucu katanya. Akupun sadar kini umurku sudah beranjak diusia 34 tahun dan rasanya sudah cukup pantas aku untuk menikah, tapi bukan itu masalahnya karena sampai saat ini aku belum punya calon untuk dijadikan seorang isteri. Aku merasa setiap hari dihabiskan ditempat kerja sehingga rasanya tidak punya waktu untuk serius mencari seorang yang ingin dijadikan pendampingku kelak, padahal itu bukan alasan yang tepat kata ibu “Kamunya aja gak se

parapet jeung godi di pameran

Gambar
teu ngahaja manggihan poto ieu. basa kamari ngobrak-abrik netbook, horeng aya foto nu, jigana poho, teu diaranan. duka taun sabaraha poto ieu dicokotna, tapi nu pasti dipotona teh dina acara Mieling Poe Basa Indung Internsional di Unpad. ngan nya eta tea, poho deui taun sabaraha. da gening mang japon ge masih keneh begang. kitu oge uing. asa pangling matak ge. ningali uing sababaraha taun katukang meni begang. na ari ayeuna, aya ku lintuh naker..... ceuk batur mah lintuh cirining sugih. amin....... baheula, can beheula pisan ketang,sababaraha taun katukang Rumah Baca Buku Sunda Jeung Sajabana kagungan Ua Sas sok ngeuyeuban Poe Basa Indung Internasional ku muka stan pameran buku. demi nu dipamerkeun nyaeta koleksi buku-buku ngeunaan sunda anu geus langka. di pameran eta kabeh buku2 eta ditembongkeun ka masarakat. sakalian promosi yen lamun rek neuleuman sunda ngaliwatan bacaan, di RBBS bisa kawilang lengkep. kuring kungsi mantuan Ua Sas ngadata buku-bukuna. harita aya leuwih ti 6000 buk

Ole-olean

dimuat di Majalah Cupumanik no. 87 Oktober 2010 Béh ditu mah lamun urang tatanén melak paré téh sok matuh waktuna, biasana mitembeyan téh sok dina panangalan Jumadil Awal, atuh dina panangalan bulan Rewah geus ngamimitian usum panén. Kajang paranti moé paré disiapkeun, étém diasah sangkan seukeut keur nyebit paré, da baréto mah ari ngala paré téh tara ku arit cara ayeuna. Kabéhdieunakeun mah waktu tatanén téh teu bisa ditangtukeun, kadang-kadang bulan Hapit mittembeyan atuh bulan Sapar geus bisa dibuatan, éta téh disapagodoskeun jeung waktuna usum hujan baé. Tah Baréto mah lamun usum panén kitu téh pangulinan barudak ogé sok milu pindah ka s awah, ngadon ngarala jarami dijarieun olé-oléan. Puguh matak resep tur nineung mun urang nyawang mangsa katukang, geura teu rék kitu kumaha sora olé-oléan téh meni raéng patémbalan dilagu-lagukeun, barudak téh nariupna aya nu dina galengan, aya ogé nu dina saung rangon. Sok lucu geura mun nénjo pipina nu kembu ari keur niup olé-oléan téh. Ari barud

hardjapamekas 2010 (2)

Rayudin, M.Pd. dimuat di Majalah Cupumanik no. 87 Oktober 2010 pangalaman ngajar Basa Sunda di sakola menengah kejuruan (SMK) teu bisa dianggap enteng, enya ge aya di wilayah Sukabumi anu mayoritas masarakatna Urang Sunda. Salian di eusi ku kalolobaan murid lalaki, SMK mah boga udagan nu leuwih condong kana kaparigelan siswana kana jurusan sakola eta. “ Sesahna ngajar Basa Sunda di SMK mah leuwih kana waktu anu kadang asa teu loyog sareng jadwal praktek siswa.” Cek Rayudin, M.Pd, guru Basa Sunda di SMKN 4 Sukabumi. Jadwal pelajaran Basa sunda sering ayana di tungtung poe diajar bari saacanna siswa geus praktek salila genep jam pelajaran tangtu kirang cocog. Siswa tangtu geus beakeun sumanget alatan ti isuk geus kudu kaluar kesang jeung muter uteukna pikeun praktek. “ siswa geus carapeun manten pikeun diajar Basa Sunda, tapi malah didinya pisan tantangan pikeun guru saperti pribados mah.” Tambih guru anu taun ieu kasinugrahan Hadiah Hardjapamekas, hiji pangajen pikeun guru anu diangga

hardjapamekas 2010

Pangalaman ngajar Basa Sunda di Depok dimuat di majalah Cupumanik no. 87 Oktober 2010 Kalintang bagjana lamun naon anu dipilampah ku urang teh meunang pangajen ti batur. Olah komo ti nu lian, malah ti babaturan anu saprofesi ge matak reueus. Hal eta anu eces katingali dina pameunteu hiji ibu guru anu hadir diantara ratusan pamilon seminar etnopaedagogi dan Perkembangan Budaya Sunda, nu lumangsung ping 23 September 2010. Seminar nu mayoritas diiluan ku para guru sa-Tatar Sunda teh bareng jeung Pamasrahan Hadiah Hardjapamekas 2010 di Ruang Auditorium Fakultas MIPA Universitas Pendikan Indonesia di Bandung. Basa ngahaja diperedih sangkan kersa medarkeun pangalamanna ngawulang basa Sunda di wewengkon Depok, anjeunna nyabetkeun lumayan bangga ngajarkeun basa Sunda di wilayah anu heterogen jeung basa luluguna lain Basa Sunda. “ kasang tukang murid nu sanes ti seler Sunda janten tantangan kanggo sim kuring ngawulang Basa Sunda di Depok. Lian ti eta, pangaruh bahasa Melayu Betawi oge milu “nga

hardjapamekas 2010

Pangalaman ngajar Basa Sunda di Depok Kalintang bagjana lamun naon anu dipilampah ku urang teh meunang pangajen ti batur. Olah komo ti nu lian, malah ti babaturan anu saprofesi ge matak reueus. Hal eta anu eces katingali dina pameunteu hiji ibu guru anu hadir diantara ratusan pamilon seminar etnopaedagogi dan Perkembangan Budaya Sunda, nu lumangsung ping 23 September 2010. Seminar nu mayoritas diiluan ku para guru sa-Tatar Sunda teh bareng jeung Pamasrahan Hadiah Hardjapamekas 2010 di Ruang Auditorium Fakultas MIPA Universitas Pendikan Indonesia di Bandung. Basa ngahaja diperedih sangkan kersa medarkeun pangalamanna ngawulang basa Sunda di wewengkon Depok, anjeunna nyabetkeun lumayan bangga ngajarkeun basa Sunda di wilayah anu heterogen jeung basa luluguna lain Basa Sunda. “ kasang tukang murid nu sanes ti seler Sunda janten tantangan kanggo sim kuring ngawulang Basa Sunda di Depok. Lian ti eta, pangaruh bahasa Melayu Betawi oge milu “ngaramekeun” kana kahirupan Basa Sunda di Depok, sa

Griya Kopo

Gambar
ini bukti bagaimana masyarakat kita belum mampu berbahasa dengan baik dan benar. bahkan jaringan supermarket sekelas griya pun masih gagap berbahasa asing. entah sengaja atau tidak, tapi kekonyolan ini terpampang selama beberapa minggu.

Bioskop Dalam Kenangan

Selama puluhan tahun menghabiskan waktu di Bandung, rupanya telah merubah banyak penampilan kota itu. Sebagai orang yang lumayan hobi nonton tentu saja tempat nonton di Bandung banyak yang telah dikunjungi, baik itu untuk sekedar jalan-jalan atau memang sengaja untuk nonton. Nonton bioskop (sebenarnya istilah ini agak rancu, karena artinya kita hanya melihat gedung bioskop- gedung tempat diputarnya sebuah pertunjukan film- bukan film yang diputar di dalam gedung bioskop) biasanya dilakukan bersama orang tua, teman, kekasih, bahkan dengan teman yang baru dikenal. Khusus yang terakhir biasanya kenal ketika antri tiket dan berlanjut selama film diputar. Setelah itu biasanya sudah tidak saling kenal lagi. Sebagai pemanis pertemanan jenis itu biasanya saling bertukar salam perpisahan. Ketika itu belum lazim orang yang mempunyai telefon genggam, jika pun ada yang mempunyai jaringan telefon di rumahnya mereka tidak akan sembarangan memberikan nomor telefonnya kepada orang yang belum jelas

kumpul parapet

Gambar
Minggu, 3 Oktober 2010 setelah sekian lama "bertemu" lewat dunia maya, akhirnya sedari pagi hingga sore menjelang kami bisa berkumpul bersama. ada yang baru menikah. ada yang baru menjadi orangtua. cerita yang beredar diantara kami semakin "meluas". mimpi dan kerja keras untuk mewujudkan mimpi itu menjadi menu tambahan dan menjadi bahan diskusi yang sangat berisi. bidadari-bidadari mungil inilah yang menjadi "amunisi" semangat kami. semoga kebersamaan ini akan terus terjalin hingga waktu memisahkan kita semua.....